Κριτική στο σύριζα και το ''δώσε και μένα μπάρμπα''

Kριτική στο σύριζα

  Με τη σημερινή βαθύτερη φτωχοποίηση της κοινωνίας, με την επίσημη ανεργία στο 30% και στα πλαίσια του αστυνομικού κράτους που μοιάζει όλο και περισσότερο με τη κλασσική έννοια της χούντας, γιατί ο cool Αλέξης Τσίπρας στρέφει το καράβι προς τα δεξιά; Ποιά δύναμη αυτοκαταστροφής τον ωθεί να μαλακώνει τόσο πολύ το λόγο του, προκειμένου να μην απομακρύνει ένα κοινό το οποίο κατευθύνεται προς το μέρος του; Τι νόημα έχει να μην κάνεις λόγο γι' απευθείας σύγκρουση με την τρόικα, να αποσύρεις τη δήλωσή σου πως το ευρώ δεν είναι φετίχ και να ταξιδεύεις στις ΗΠΑ για να αποθεώσεις τον Μ. Ομπάμα όταν ο λαός είναι έτοιμος να ξεσηκωθεί εναντίον όλων όσων συμβαίνουν σε βάρος του ακόμα και εναντίον σου Αλέξη; Σε τελική ανάλυση Αλέξη, το λαό οφείλεις και τα συμφέροντά του οφείλεις να υπερασπιστείς, αν θες με αξιώσεις να λέγεσαι ''Αριστερός''. Ποιός είναι ο αντίπαλός σου Αλέξη; O Βενιζέλος με το μπαρμπα Φώτη, οι οποίοι κάνουν όνειρα για επανίδρυση της ''κεντροαριστεράς'', υπό την πολιτική τους στέγη; Μα αυτοί Αλέξη, είναι σα δυο πόρνες που ανακάλυψαν στα γεράματά τους την αξία της παρθενίας!

Ερωτήματα μόνα ψάχνουν...

  Δεν υπάρχει ευκολότερο πράγμα από το να καταπολεμήσεις την τυφλή βία...αν αυτός είναι ο πραγματικός στόχος σου! Εκτός όμως αν θες να την αναπαράγεις προκειμένου να σώσεις το δικό σου τομάρι κι εκείνο των νταβατζήδων σου. Όσο όμως σε αυτήν τη χώρα κυνηγάμε αποκλειστικά τους φυσικούς αυτουργούς κι αφήνουμε στο απυρόβλητο τους ηθικούς, οι παθογένειές της όχι μόνο θα επαναλαμβάνονται (με τόση βεβαιότητα, όση η διαδοχή της ημέρας από τη νύχτα) αλλά και θα γιγαντώνονται έως το βαθμό της κοινωνικής διάλυσης...