Αστυνομία παντού

  Τις τελευταίες μέρες μάθαμε ότι ο αρχηγός της ελληνικής αστυνομίας προτρέπει τους μπάτσους του να κάνουν "το βίο αβίωτο" στους μετανάστες για να μην έχουν την εντύπωση ότι η ελλάδα είναι ξέφραγο αμπέλι και να μην πατάνε το πόδι τους στο ιερό ελληνικό έδαφος. "Δημοκρατικές" αντιλήψεις σε μία "δημοκρατική" χώρα με "δημοκρατικούς" πολίτες. Αν σας πούμε ότι πέσαμε από τα σύννεφα δεν θα μας πιστέψετε και πολύ καλά θα κάνετε. 

  Πέρα από την πολλαπλή κρίση που βιώνουμε σε όλα τα επίπεδα, πέρα από την ισοπέδωση της οικονομίας, πέρα από τις αυτοκτονίες και την εξαθλίωση, είναι εμφανές σε όλους ότι η αφρόκρεμα της βλακείας έχει κάνει κατάληψη σε όλα τα ηγετικά πόστα.

Για την επαναστατική πρακτική του σαμποτάζ με αφορμή το σχέδιο «Πράσινη Νέμεσις»

  Πριν καλά καλά διαδοθεί ευρέως η προκήρυξη της FAI/IRF Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας/Διεθνούς Επαναστατικού Μετώπου (Πυρήνας Nicola και Alfredo) για το σαμποτάζ σε Κόκα Κόλα και Νεστλέ, και ενώ μέσα σε ελάχιστες ώρες οι ακτιβιστές είχαν πετύχει απόλυτα τον σκοπό τους, αφού η Κόκα Κόλα προέβη σε προληπτική απομάκρυνση «όλων των μεμονωμένων πλαστικών συσκευασιών PET 500ml των Coca-Cola light και Nestea (όλων των γεύσεων)», άρχισε μια ατελείωτη γκρίνια από κάθε πλευρά (ακόμα και από ανθρώπους οι οποίοι δηλώνουν ενάντιοι στον καπιταλισμό και οι οποίοι θα ήθελαν να έχουν και οι ίδιοι αλλά και οι φίλοι τους (γι' αυτούς) την ιδέα ότι «ανήκουν στο κίνημα»), που αφορούσε την πολιτική ορθότητα της ενέργειας, την ηθική της διάσταση, την αποτελεσματικότητά της από κινηματική/επαναστατική άποψη κλπ.

 

Η επίθεση του κεφαλαίου με τις ευλογίες του κράτους ''έκτακτης ανάγκης''

  Η κοινωνία  βρίσκεται  σήμερα αντιμέτωπη  με μια παλιά μεν αλλά γνώριμη μορφή «κράτους έκτακτης ανάγκης»  που επιτίθεται για να πάρει πίσω όσα είχαν κερδηθεί στα χρόνια του μεταπολεμικού «κράτους κοινωνικού συμβολαίου» η «κράτους συναίνεσης». Η επίθεση γίνεται με αιχμή και πρόφαση την οικονομία και αποσκοπεί στην ολοκλήρωση της συσσώρευσης και την εξαφάνιση ανθρώπινων ελευθεριών, όπου αυτές είχαν απλωθεί πιο πλατιά από τις ανοχές ενός «κράτους έκτακτης ανάγκης». Τα αποτελέσματα αυτής της επίθεσης τα βιώνουμε και ως άτομα αλλά και ως κοινωνία συνολικά. Η επίθεση αυτή υλοποιείται μέσα από δύο βασικά «αστικούς μύθους» που έχουν γίνει αποδεκτοί από τη κοινωνία μέσα από την προπαγάνδα των ΜΜΕ: Εχουμε δημόσιο χρέος επειδή υπάρχουν προνοιακές δομές και δεν ειμαστε ανταγωνιστικοί επειδή είμαστε τεμπέληδες και πληρωνόμαστε ακριβά. Ο πρώτος μύθος στοχεύει τις θέσεις εργασίας και μισθούς των δημόσιων υπαλλήλων οπως επίσης και τις συντάξεις τους ενώ ο δεύτερος στοχεύει τις αντίστοιχες των ιδιωτικών. Και οι δύο μύθοι δεν εξαντλούνται ούτε στη σφαίρα της οικονομίας ούτε καν στη σφαίρα της εργασίας. Επεκτείνονται στις ελευθερίες των ανθρώπων στο να συνδικαλίζονται, να διαμαρτύρονται, να αντιστέκονται και να εξεγείρονται και προωθούνται μέσα στον επικίνδυνο για μας και χρήσιμο για το κράτος χώρο της ανεργίας.

Αναρχοσυνδικαλισμός

 Αυτό το άρθρο επιχειρεί να διασαφηνίσει τη σχέση ανάμεσα στην ελευθεριακή παράδοση και το ιδιαίτερο ρεύμα του αναρχοσυνδικαλισμού εντός αυτής. Αν και κατά τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας μπορεί να βρει κανείς πάμπολλες φιλοσοφικές ή κοινωνικές αντιλήψεις που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν αντιεξουσιαστικές ή αντικρατικές ο αναρχισμός ως κοινωνικό κίνημα των από κάτω συγκροτείται κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα ως αναπόσπαστο τμήμα των εργατικών κινημάτων της εποχής. Τα δύο βασικότερα ρεύματα στο εσωτερικό του αναρχισμού είναι ο αναρχοκομμουνισμός και ο αναρχοσυνδικαλισμός. Και τα δύο αναγνωρίζουν τον εαυτό τους ως τμήμα του κόσμου της εργασίας και οι υποστηρικτές τους παλεύουν στη βάση της κοινωνικής τους θέσης ως εργάτες για την απελευθέρωση της τάξης τους.

Πρακτορολογία και Πράκτορες

Πρακτορολογία και Πράκτορες

''Να κάνεις αυτά που νομίζεις πως είναι σωστά, έστω κι αν κάνοντας αυτά πρόκειται να σε κακολογήσουν. Γιατί ο όχλος είναι κακός κριτής κάθε καλού πράγματος''

Πυθαγόρας 

       Σε αυτό το άρθρο δεν εξετάζεται το κατά πόσον ήταν σωστή η ενέργεια του Ν. Ηράκλειου ή κατά πόσο συμφωνεί κανείς με την προκήρυξη, αλλά ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισαν ακόμα ένα πολιτικό κείμενο άτομα που περνιούνται και για σοβαρά.

       Αυτή η αντιμετώπιση δεν είναι άλλη από την πάγια, κλασική και εύκολη λύση της πρακτορολογίας και της συκοφαντίας. Μην έχοντας κανένα επιχείρημα για να απαντήσουν στο περιεχόμενο, μην έχοντας το επίπεδο να κάνουν μια κριτική είναι πιο εύκολο να αφορίσουν ένα κείμενο και να το συκοφαντήσουν χωρίς καν να το έχουν διαβάσει.

         Κανονικά δεν θα χρειαζόταν να ασχοληθούμε με δαύτους περισσότερο από μια απαξιωτική ματιά. Επειδή όμως οι υποστηρικτές της θεωρίας συνωμοσίας είναι απελπιστικά πολλοί θα χρειαστεί να δώσουμε κάποιες σοβαρές και εμπεριστατωμένες απαντήσεις. Θα αποδομήσουμε λοιπόν τα κυριότερα “επιχειρήματα” και θα δούμε ποια είναι πραγματικά η προβοκατόρικη τακτική.

Κριτική στο σύριζα και το ''δώσε και μένα μπάρμπα''

Kριτική στο σύριζα

  Με τη σημερινή βαθύτερη φτωχοποίηση της κοινωνίας, με την επίσημη ανεργία στο 30% και στα πλαίσια του αστυνομικού κράτους που μοιάζει όλο και περισσότερο με τη κλασσική έννοια της χούντας, γιατί ο cool Αλέξης Τσίπρας στρέφει το καράβι προς τα δεξιά; Ποιά δύναμη αυτοκαταστροφής τον ωθεί να μαλακώνει τόσο πολύ το λόγο του, προκειμένου να μην απομακρύνει ένα κοινό το οποίο κατευθύνεται προς το μέρος του; Τι νόημα έχει να μην κάνεις λόγο γι' απευθείας σύγκρουση με την τρόικα, να αποσύρεις τη δήλωσή σου πως το ευρώ δεν είναι φετίχ και να ταξιδεύεις στις ΗΠΑ για να αποθεώσεις τον Μ. Ομπάμα όταν ο λαός είναι έτοιμος να ξεσηκωθεί εναντίον όλων όσων συμβαίνουν σε βάρος του ακόμα και εναντίον σου Αλέξη; Σε τελική ανάλυση Αλέξη, το λαό οφείλεις και τα συμφέροντά του οφείλεις να υπερασπιστείς, αν θες με αξιώσεις να λέγεσαι ''Αριστερός''. Ποιός είναι ο αντίπαλός σου Αλέξη; O Βενιζέλος με το μπαρμπα Φώτη, οι οποίοι κάνουν όνειρα για επανίδρυση της ''κεντροαριστεράς'', υπό την πολιτική τους στέγη; Μα αυτοί Αλέξη, είναι σα δυο πόρνες που ανακάλυψαν στα γεράματά τους την αξία της παρθενίας!

Ερωτήματα μόνα ψάχνουν...

  Δεν υπάρχει ευκολότερο πράγμα από το να καταπολεμήσεις την τυφλή βία...αν αυτός είναι ο πραγματικός στόχος σου! Εκτός όμως αν θες να την αναπαράγεις προκειμένου να σώσεις το δικό σου τομάρι κι εκείνο των νταβατζήδων σου. Όσο όμως σε αυτήν τη χώρα κυνηγάμε αποκλειστικά τους φυσικούς αυτουργούς κι αφήνουμε στο απυρόβλητο τους ηθικούς, οι παθογένειές της όχι μόνο θα επαναλαμβάνονται (με τόση βεβαιότητα, όση η διαδοχή της ημέρας από τη νύχτα) αλλά και θα γιγαντώνονται έως το βαθμό της κοινωνικής διάλυσης...

Φαύλοι σκύλοι

   Η άμεση δημοκρατία, γνωστή και υπό τον όρο καθαρή δημοκρατία, αποτελεί έναν τύπο δημοκρατίας και θεωρίας πολιτικών δικαιωμάτων όπου η εξουσία εδράζεται στη συνέλευση όλων των πολιτών που συμμετέχουν σε αυτήν.

   Η κοινοβουλευτική ολιγαρχία, το πολίτευμά μας δηλαδή, είναι πολύ ύπουλη. Κατά ένα τρόπο είναι πιο ύπουλη κι από μια κλασσική στρατιωτική δικτατορία ή μιας πιο παλιάς κοπής μοναρχία κι αυτό γιατί από τη μια δημιουργεί στο λαό τη ψευδαίσθηση πως συμμετέχει στη λήψη αποφάσεων που αφορούν τη ζωή του κι από την άλλη απενοχοποιεί όλες τις αποφάσεις μιας χούφτας ανθρώπων που λαμβάνονται εναντίον του, με το επιχείρημα πως αυτή η χούφτα εκλέγεται νόμιμα από τους πολίτες κάθε τέσσερα χρόνια!

  Εδώ είναι το μεγαλύτερο σφάλμα του πολιτεύματός μας: Η παραχώρηση από εμάς σε μια ομάδα ανθρώπων, να αποφασίζουν για εμάς! Η εν λευκώ παραχώρηση σε αυτούς της εξουσίας!

Σκέψεις για το νέο έτος...

Πώς θα είναι το 2013;  Αφήνω τις ευχές για "τελευταία χρονιά της κρίσης" στους πολιτικούς και στους κάθε είδους αγύρτες-αυλοκόλακες και σας απαντώ με κάθε ειλικρίνεια: δεν έχω ιδέα!!